Δευτέρα 12 Μαΐου 2008

ΤΑ 31 ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ ΤΩΝ ΣΚΥΡΙΑΝΩΝ ΝΕΩΝ

Ο Σύλλογος Σκυριανών γιορτάζοντας τα 85 χρόνια "παρουσίας του" , διοργάνωσε εκδήλωση στις 7 Νοεμβρίου 2007 στην Αθήνα. Στην ίδια εκδήλωση "'συν-εορτάστικαν" και τα 31 χρόνια της εφημερίδας που εκδίδει ο Σύλλογος"Σκυριανά Νέα". Παραθέτουμε την ομιλία του υπεύθυνου ύλης των Σκυριανών Νέων Γιώργου Γιαλούρη μέσα απο την οποία σκιαγραφείται και η ιστορία της εφημερίδας:"Όπως αναφέρθηκε από τον προηγούμενο ομιλητή, από τα πρώτα μελήματα των ιδρυτών του «Συνδέσμου Σκυρίων» ήταν και η έκδοση ενός εντύπου μέσω του οποίου θα ήταν δυνατή η αποκατάσταση επαφής μεταξύ των Σκυριανών. Η προσπάθεια αυτή ξεκίνησε από τον πρώτο κιόλας χρόνο λειτουργίας του, με την έκδοση της αρχικής εφημερίδας «ΣΚΥΡΟΣ - Εφημερίς των εν Αθήναις και Πειραιεί Σκυρίων», που κυκλοφόρησε σε πρώτη περίοδο από το 1923 έως το 1926, ( φύλλα 1-23) και σε δεύτερη περίοδο από το 1930 έως το 1931 (φύλλα 1-12) και ακολούθησαν οι εκδόσεις κατά βάση με πρωτοβουλία Σκυριανών που πολλοί απ' αυτούς πλαισίωναν το Συλλογο. :- « ΣΚΥΡΟΣ», περιοδικό, από το 1947 έως το 1952 (φύλλα 1-6)- « ΚΥΜΑΪΚΑ ΝΕΑ», εφημερίδα που κάλυπτε και θέματα της Σκύρου, από το 1955 έως το 1959 (φύλλα 1-35). - « ΕΥΒΟΙΑ - ΣΚΥΡΟΣ» ή «ΝΕΑ ΣΚΥΡΟΣ», εφημερίδα που εκδιδόταν με μέριμνα των συμπατριωτών μας Κωστή Φτούλη και του αειμνήστου Καρτάλη Βαρσάμου, από το 1961 έως το 1965 (φύλλα 1-37).- « ΣΚΥΡΙΑΝΑ ΝΕΑ», πρώτη περίοδος 1966-1968.Ανοίκαν στο Σύλλογο με υπεύθυνο τονΦώντα Αντωνιάδη.- « ΒΟΡΕΙΕΣ ΣΠΟΡΑΔΕΣ», εφημερίδα που κάλυπτε και θέματα της Σκύρου, από το 1970 έως το 1979 (φύλλα 1-110). -« ΣΚΥΡΙΑΝΑ ΝΕΑ», δεύτερη περίοδος, από τον Οκτώβριο του 1976 μέχρι σήμερα. Στην παρουσίαση του ιστορικού και του σκοπού της εκδόσεως των ΣΚΥΡΙΑΝΩΝ ΝΕΩΝ αυτής της δεύτερης περιόδου, αποβλέπει η σημερινή μας ομιλία.Το Σεπτέμβριο του 1976, μια ομάδα νεαρών Σκυριανών, με πρωτεργάτη τον Ξενοφώντα Αντωνιάδη, συναντήθηκαν στο Δικηγορικό Γραφείο του Γιάννη Ιπ. Αλεξίου για να συζητήσουν τη δυνατότητα έκδοσης ενός ενημερωτικού εντύπου, που από το 1968 είχε παύσει να έχει δικό της η Σκύρος. Παρόντες, εκτός από τον Φώντα και το Γιάννη, οι Γιώργος Γιακουμόπουλος, Νίκος Στ. Μανιάτης, Νίκος Γ. Λάμπρου, Ανδρέας Αγ. Κανάς, Γιάννης Δ. Φεργάδης, Αριστείδης Μπαλάσκας. Ομόφωνα πήραν την απόφαση της επανέκδοσης σε μηνιαία βάση της Εφημερίδας «ΣΚΥΡΙΑΝΑ ΝΕΑ». Παράλληλα καθορίστηκε το έργο που θα αναλάμβανε ο καθένας. Ο Φώντας ορίστηκε ως υπεύθυνος σύνταξης, ενώ ο Αριστείδης, ως Αρχιτέκτονας, ανέλαβε τη σχεδίαση του κλισέ του λογοτύπου της, που διατηρείται μέχρι σήμερα.Το πρώτο φύλλο κυκλοφορεί τον Οκτώβριο του 1976, με κύριο άρθρο το σκοπό εκδόσεως της νέας Εφημερίδας. Αξίζει τον κόπο να το μνημονεύσουμε « ΠΡΩΤΑ, θέλαμε να στερεώσουμε ένα δημοσιογραφικό βήμα για τη μεθοδική προ-βολή και παρουσίαση των σκυριανών προβλημάτων. Συγκοινωνία, τουρισμός, οδικό, γεωργία, κτηνοτροφία, μοναστηριακό, αλιεία, λαογραφία, λαϊκή τέχνη και πολλά άλλα ακόμη καυτά σκυριανά θέματα, που αποτελούν προβλήματα στα οποία παράλληλα με τις αρμόδιες Αρχές και Υπηρεσίες, το τοπικό δημοσιογραφικό όργανο μπορεί να παίξει ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο. Με την ανακίνηση του ζητήματος και τη διατήρηση της επικαιρότητάς του, με την επισήμανση των πλεονεκτημάτων και μειονεκτημάτων ή ακόμα με την πρόληψη επιζήμιων ενεργειών και καταστάσεων.« ΔΕΥΤΕΡΟ, θέλαμε να προσφέρουμε ένα ελεύθερο βήμα εκφράσεως στους ίδιους τους Σκυριανούς, είτε μένουν στο νησί είτε ζουν μακριά του, στην Αθήνα, στην υπόλοιπη Ελλάδα ή σ άλλους τόπους. Ένα μέσο που να εκφράζει τα ιδιαίτερα γνωρίσματα που χαρακτηρίζουν τον ιδιότυπο νησιωτικό πολιτισμό μας, έτσι που πέρα από κάθε τοπική αυταρέσκεια, τον αναγνωρίζει όλος ο κόσμος.Θέλαμε, δηλαδή, ένα μέσο που να μιλά τη δική μας γλώσσα, να σκέφτεται με τη δική μας νοοτροπία και να αγγίζει τη δική μας ψυχή. Γι' αυτό και η στενότατη επαφή με το νησί και τους ανθρώπους του και η προσέλκυση κάθε λογής συνεργασίας των συμπατριωτών μας θα αποτελέσει την πρωταρχική κι ανυποχώρητη επιδίωξή μας. Αδέσμευτοι από κάθε πλευρά, οικονομική, πολιτική, κομματική ή προσωπική, χωρίς οξύτητες ή μικροπρέπειες, χωρίς τη διάθεση αντιδικιών, ατομικών προβολών ή ανταλλαγμάτων, θα βαδίσουμε το δρόμο της αντικειμενικότητας και της θετικής προσφοράς, το δρόμο που υπαγορεύει το καλό του νησιού που μας γέννησε και μας γαλούχησε. Το δρόμο που μας χαράσσει η αγάπη μας για τη Σκύρο, μια αγάπη που κανείς δεν μπορεί να την αμφισβητήσει.»Η ανταπόκριση από τη Σκυριανή παροικία της Αττικής ήταν κάτι παραπάνω από εντυπωσιακή. Το Βιβλιοπωλείο του Γιώργου Αντωνιάδη γέμιζε από τους συμπατριώτες μας που ήθελαν να την προμηθευτούν. Το ίδιο και από το εξωτερικό. Στη Σκύρο τη δέχτηκαν με κάποια επιφύλαξη, ψάχνοντας να ανακαλύψουν το αν και ποια πολιτική παράταξη εξυπηρετεί. Από τον Ιανουάριο του 1977 η ύλη της Εφημερίδας εμπλουτίσθηκε με το ένθετο του «Αρχείου Εγγράφων Σκύρου». Έτσι με πίκρες και ικανοποίηση, με απογοητεύσεις και ενθουσιασμούς, αλλά προπαντός με πολύ μόχθο, η Εφημερίδα συνέχισε την πορεία της. Οι καθημερινές όμως ασχολίες των μελών της Συντακτικής Επιτροπής και των συνεργατών της, είχαν σαν αποτέλεσμα το να λιγοστεύουν τα ενεργά μέλη και το όλο έργο να πέφτει στους ώμους του αρχισυντάκτη. Το ευτύχημα ήταν ότι νέα παιδιά, μέσα και έξω από το Σύλλογο Σκυριανών, προσφέρθηκαν να βοηθήσουν με όποιο τρόπο μπορούσαν στη σύνταξη και ιδιαίτερα στην αποστολή της. Ας μη ξεχνούμε εκείνη την εποχή όλα γίνονταν με το χέρι. Σύμφωνα με τις καταγραφές του Φώντα Αντωνιάδη, σημαντική βοήθεια προσέφεραν οι : Ρούλα Φιλιπποπούλου, Έφη Παπαλημναίου, Τάκης Μαυρίκης, Κωστής Λορέντζος, Μανώλης Δωρής, Λευτέρης Κανάς, Τίνα Μπαλάφα, Όλγα Στεφανίδου, Σοφία Αγγελή, Μάκης Λάμπρου και το τραγικό ζευγάρι Ερασμίας και Αριστείδη Μπαλάσκα.Η Εφημερίδα στην κυριολεξία ανέπνευσε, όταν αργότερα ήρθε η βοήθεια από το Σύλλογο Σκυριανών, δεδομένου ότι μέχρι τότε τα ΣΚΥΡΙΑΝΑ ΝΕΑ δεν είχαν κάποια σχέση μ' αυτόν.Όλοι οι πρόεδροι, αρχίζοντας από το Γιώργο Γιακουμόπουλο, Καρτάλης Βαρσάμος, Νίκος Συβίτος, Γιάννης Δ. Φεργάδης και ιδιαίτερα οι Γεν. Γραμματείς και οι σύνδεσμοι του Συλλόγου με την Εφημερίδα όπως οι Κωστής Ασημενός, Ανδρέας Κανάς, Γιώργος Μαργέτης, Νίκος Βαρσάμος, Γιώργος Γιαλούρης, Τζάνος Ορφανός, βοήθησαν αποφασιστικά στην έκδοση και προώθηση της Εφημερίδας. Με τη βοήθεια της νέας τεχνολογίας βελτιώνεται βαθμιαία και το όλο σύστημα εκδόσεως της. Υπεισέρχεται η φωτοσύνθεση, ενώ τη μηχανογραφική οργάνωση επιμελείται ο Κωστής Ασημενός. Από το έτος 1991 ο Σύλλογος Σκυριανών αναλαμβάνει ενεργό ρόλο και θέτει στη διάθεση του υπεύθυνου εκδόσεως, μια αξιόλογη Συντακτική Επιτροπή που την απαρτίζουν οι : Νίκος Βαρσάμος, Γιώργος Γιαλούρης, Κωστής Φτούλης, Θεοδοσία Κρητικού, Ιπποκράτης Κωστής, που παρέχει σημαντική βοήθεια στον Φώντα Αντωνιάδη. Από το 1993 στη Συντακτική Επιτροπή συμμετέχουν επί μονίμου βάσεως οι Νίκος Βαρσάμος, Γιώργος Γιαλούρης, Τζάνος Ορφανός και μέχρι το 2004 ο αείμνηστος Γιάννης Δ. Φεργάδης , η οποία μετά την απώλεια του ιδρυτού των ΣΚΥΡΙΑΝΩΝ ΝΕΩΝ Ναυάρχου Ξενοφώντα Αντωνιάδη ανέλαβε τη όλη ευθύνη συνεχίσεως της εκδόσεώς της. Πρόσφατα στην Επιτροπή προστέθηκε και η Αμαλία Ξανθούλη -Κάτσου. Από οικονομικής πλευράς, τα πράγματα ήταν πάντα στενόχωρα. Η Εφημερίδα, κατά βάση, στηριζόταν στις συνδρομές και ενίοτε στις ενισχύσεις από προσφορές. Σημαντική ήταν η μηνιαία οικονομική ενίσχυση που παρείχε επί αρκετό χρονικό διάστημα ο φίλος της Σκύρου Αλέκος Κουκόλης, ενώ προσφορά υπήρξε πρόσφατα και από την κα Μαρία σύζυγο του αειμνήστου Φώντα Αντωνιάδη και από τον εκλιπόντα Ήμων Χριστοδούλου.Στον τομέα της συνεργασίας, η Εφημερίδα είχε περισσότερη τύχη. Συνεργάστηκαν κατά καιρούς οι: Επίσκοπος Βασίλειος Ατέτσης, Ναπολέων Ξανθούλης, Κωστής Κωνσταντινίδης, Βασίλης Περσείδης, Γιάννης Θεοχάρης, Γιάννης Μελέντης, Αγγελική Μπουρνέλου, Τάκος Γιαλόφτης, Γιώργος Δ. Μαρουδής. Ακόμα οι μηχανικοί Νίκος Παπανικολάου, Νάρκισσος Πετριόλης, οι καλλιτέχνες Άννα Κινδύνη, Κωστής Αλεξίου, Γιώργος Λάμπρου κ.α.Ιδιαίτερο τόνο έδωσε στην Εφημερίδα η σκυριανή ποίηση των Κωστή Μελέντη, Άννας Αντωνιάδου, Ευάγγελου Λάμπρου, Δημήτρη Λάμπρου, Κανελλιώς Μαλαματίνη, Μερσίνης Σκυριανής -Mc Farland και πολλών άλλων και τα ανεπανάληπτα πεζογραφήματα των Ανέστη Φραγκούλη, Άννας Μπρούντζου κ.α. Πολλά και τα μελετήματα που δημοσιεύτηκαν και που υπερβαίνουν τα 180. Αναφέρουμε τους πολυγραφότερους :Βασίλειος Ατέτσης, Εμμανουήλ Βαμβακερίδης, Θεοδοσία Κρητικού, Αγγελική Κυριαζή-Μπουρνέλου, Κωστής Κωνσταντινίδης, Γιάννης Μελέντης, Βασίλης Περσείδης και ιδιαίτερα Νίκος Βαρσάμος και Ξενοφών Αντωνιάδης.Την περασμένο μήνα η Εφημερίδα μας συμπλήρωσε 31 χρόνια ζωής. 31 χρόνια αδιάκοπης έκδοσης αφιερωμένα με σεβασμό, αγάπη και ευαισθησία στη Σκύρο και τους απανταχού Σκυριανούς. Μέσα από τις σελίδες της προβλήθηκαν θέματα που σχετίζονται με την ιστορία, τον πολιτισμό, τα ήθη και τα έθιμα, τη λαϊκή τέχνη και παράδοση, την πνευματική ζωή του νησιού μας. Παρουσιάστηκε το έργο, τα επιτεύγματα, οι επιδόσεις των, εντός και εκτός Ελλάδας, παιδιών της Σκύρου στις επιστήμες, τις τέχνες, τα γράμματα, την πολιτική κ.α., αλλά και των φίλων της που αγαπούν, τιμούν και ενδιαφέρονται γι' αυτό το νησί. Παράλληλα, κατά προτεραιότητα και με τη δέουσα σοβαρότητα και υπευθυνότητα, παρουσίασαν τα κάθε λογής προβλήματα που κατά καιρούς απασχόλησαν το νησί και τους κατοίκους του και υπερασπίστηκαν με σθένος οτιδήποτε συνέβαλλε στην πρόοδο και την ανάπτυξη της Σκύρου, αλλά και της Ναυτικής μας Εταιρείας..Συνέβαλαν, στο μέτρο του δυνατού, ώστε να μην αποξενωθούν από τη Σκύρο τα παιδιά της που μένουν στο εξωτερικό.Επεδίωξαν τη συνεργασία με όλους τους φορείς της Σκύρου, ανεξάρτητα αν αυτοί θέλησαν ή όχι να χρησιμοποιήσουν τις στήλες της Εφημερίδας, οι οποίες άλλωστε ήταν πάντα στη διάθεση των αναγνωστών της.Σήμερα, που τα ΣΚΥΡΙΑΝΑ ΝΕΑ κλείνουν τα 31 του χρόνια, θεωρώντας ότι όλοι μας, Συντακτική Επιτροπή και αναγνώστες, συμβάλλαμε στην υλοποίηση των οραμάτων του σκοπού και των στόχων που τέθηκαν στο πρώτο φύλλο τους, στρέφουμε ευλαβικά τη σκέψη μας, αποτίωντας φόρο τιμής, σ εκείνους τους εκλεκτούς συμπατριώτες μας που εμπνεύστηκαν τη δημιουργία αυτού του τόσο αξιόλογου για τη Σκύρο εντύπου , αλλά και των προγενεστέρων αυτής εκδόσεων, που με υπομονή, επιμονή, τόλμη και θάρρος κατόρθωσαν να κρατήσουν άσβεστη τη φωνή της Σκύρου ενημερώνοντας κάθε μήνα για τα του νησιού τους, τους απανταχού συμπατριώτες μας και όχι μόνο.Αυτή τη στιγμή η σκέψη μας στέφεται στον αείμνηστο Ναύαρχο Φώντα Αντωνιάδη, τον εμπνευστή, δημιουργό και υπεύθυνο εκδόσεως των ΣΚΥΡΙΑΝΩΝ ΝΕΩΝ για 27 ολόκληρα χρόνια. Έναν ξεχωριστό άνθρωπο, μια ισχυρή προσωπικότητα, που το πνεύμα του, ο ορθολογισμός του, η μετριοφροσύνη του, η αγάπη του για τη Σκύρο, θεωρούνται από εμάς, που επωμισθήκαμε τη βαριά ευθύνη της συνέχισης του έργου του, ως παρακαταθήκες και ως οδηγός για την πορεία της Εφημερίδας". Γιώργος ΓιαλούρηςΥπεύθυνος ύλης Σκυριανών Νέων
Αναρτήθηκε από K. L στις 10:02 πμ 0 σχόλια
Ετικέτες , ,
29.11.07

Ας επαγρυπνούμε
Η ιστορία με τα Ζωνιανά (Περιοχής Ρεθύμνου Κρήτης) αποτέλεσε μια συγκλονιστική αποκάλυψη: Ενα μεγάλο κέντρο παραγωγής και εμπορίας της ινδικής κάνναβης. Με κέρδη τεράστια. Από απλούς βοσκούς, που έμαθαν να παρανομούν, να κρύβονται, να περιφρονούν τους νόμους και το κράτος, να απειλούν, να διαφθείρουν συνειδήσεις με το παράνομο χρήμα τους.Αυτά ακούμε καθημερινά από τις τηλεοράσεις, οι οποίες έχουν στρέψει το φακό τους προς την Κρήτη, από όπου μας μεταδίδουν συνεχώς πληροφορίες και εικόνες, που μας κάνουν να ντρεπόμαστε. Ομως δυστυχώς αυτά τα φαινόμενα δεν περιορίζονται αποκλειστικά στο νομό Ρεθύμνου.Η καλλιέργεια το εμπόριο του χασίς έχει διαπιστωθεί ότι εμφανίζεται σε αρκετά άλλα μέρη σ' όλη την έκταση της χώρας μας. Παραπέμπουμε σε σχετικό δημοσίευμα (συνοδευόμενο και με ειδικό χάρτη) στην εφημερίδα «Το Βήμα» της 18/11/2007.Πού οφείλετε αυτή η ανησυχητική διάδοση. Ασφαλώς στο κυνήγι του εύκολου πλουτισμού, στην αχαλίνωτη επιθυμία επόκτησης αγαθών ακόμη και με εγκληματικούς τρόπους. Αυτή τη ροπή προς τις ?????? δραστηριότητες δυστυχώς υποθάλπτουν οι σύγχρονες συνθήκες ζωής: Η ανάπτυξη του τουρισμού στη χώρα μας, όπου κάθε χρόνο καταφθάνουν εκατομμύρια τουρίστες. Οι δυνατότητες εύκολης διακίνησης και εμπορίας των ναρκωτικών. Επιπλέον η δυνατότητα εξαγοράς συνειδήσεων, γεγονός που οφείλεται στην ευκολία με την οποία παρασυρόμαστε στην εθέμητη απόξτηση αγαθών, αφού με νόμιμο τρόπο αδυνατούμε να τα προσεγγίσουμε. Είναι βλέπεις ο δαίμονας του καταναλωτισμού και του ενδαιμονισμού που μας έχει κυριεύσει. Εξού και η εγκληματικότητα με όλες τις γνωστές μορφές της. Γι αυτό η Ελλάδα σε πρόσφατη μέτρηση όσον αφορά το επίπεδο διαφθοράς κατατάχθηκε στη χειρότερη θέση ανάμεσα στις ευρωπαϊκές χώρες μαζί με τη Ρουμανία και τη Λιθουανία.Τα ακούμε αυτά όλα να λέγονται. Λυπούμαστε γι' αυτά. Και ανησυχούμε. Και βέβαια πρέπει να ανησυχούμε περισσότερο εμείς οι Σκυριανοί. Το νησί μας βρίσκεται μέσα στη δινηαυτών των φαινομένων στα οποία αναφερθήκαμε. Εχει εξελιχθεί σε κέντρο τουριστικής ανάπτυξης. Κάθε καλοκαίρι κατακλύζεται από τουρίστες ποικίλης προέλευσης. Αρκετοί έλληνες (μη Σκυριανοί) και αλλοδαποί, έχουν εγκατασταθεί μονίμως στο νησί, όπου ασκούν διάφορα επαγγέλματα. Και οι ντόπιοι έχουν αποδεχθεί τους νέους τρόπους εργασίας και διαβίωσης ξεχνώντας σιγά-σιγά τις παραδοσιακές αξίες τους. Είναι φυσικό λοιπόν, στις νέες συνθήκες κοινωνικής και οικονομικής ζωής και στο πλαίσιο των νέων ηθών και του νέου τρόπου ζωής που έχουν κυριαρχήσει, να υποψιαζόμστε ότι φαινόμενα, όπως η καλλιέργεια ινδικής κάνναβης και το εμπόριο της έχουν εμφανισθεί και στη Σκύρο.Μιλούμε για υποψίες! Αλλα δυστυχώς κυκλοφορούν φήμες - όχι καλές - σχετικώς με αυτά τα φαινόμενα. Και προσφατα διαπιστώθηκε ότι η μικροκαλλιέργεια χασίς δεν είναι άγνωστη στο νησί μας.Και δεν είναι μόνο αυτό. Δυστυχώς λέγεται και συζητιέται ότι στη Σκύρο υπάρχουν χρήστες κακι μικροδιακινητές του είδους.Αληθεύουν αυτά που διαδίδονται; Δεν μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα τίποτα. Οι διαδόσεις όμως μας κάνουν να ανησυχούμε.Γι' αυτό καλούμε τους αρμόδιους φορείς στο νησί να λάβουν μέτρα. Για το καλό των συμπατριωτών μας και όλων των κατοίκων της Σκύρου και μάλιστα των νέων.Ποια είναι αυτά τα μέτρα; Πρέπει να γίνονται έλεγχοι σε όλη την έκταση του νησιού και σ' όλη τη διάρκεια του χρόνου, μήπως γίνονται μικροκαλλιέργειες χασίς.Πρέπει να εκμηδενίζεται κάθε δυνατότητα εμπορίας και χρήσης ναρκωτικών. Πρέπει να γίνεται διαφώτιση για τους κινδύνους, που είναι δυνατό να προκύψουν από τη χρήση των ναρκωτικών Υποχρεώσεις εν σχέσει με όλα αυτά έχουν: Ο Δήμος Σκύρου, η Αστυνομία, τα Σχολεία, ο ιΔιοικητές των στρατιωτικών βάσεων, οι τοπικοί σύλλογοι και οι συμπολίτες μας όσοι συμερίζονται τις ανησυχίες μας.Οφείλουμε όλοι να προστατεύσουμε την καλή φήμη του νησιού μας, τον ποιοτικό τουρισμό του, την ηθική και σωματική υγεία των νέων μας, οι οποίοι μόνιμα διαμένουν και εργάζονται εκεί.Ιδιαίτερα επισημαίνουμε την ευθύνη των γονέων που εκ των πραγμάτων έχουν άμεση προσωπική καθημερινή επαφή με τα παιδιά τους.Ας μη ξεχνάμε ότι η χρήση ναρκωτικών ουσιών έστω και ήπιας μορφής, έχει ως επακόλουθο τον εθισμό. Και ο εθισμός σε τελική ανάλυση οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην καταστροφή. Καταστροφή όχι μόνο του χρήστη από πλευράς υγείας, αλλά και σε οικονομική και κοινωνική απαξίωση τόσο του ιδίου όσο και της οικογένειας του.

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΣΚΥΡΙΑΝΩΝ-80 ΧΡΟΝΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΙΑΣ

Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΣΚΥΡΙΑΝΩΝ κ.ΤΖΑΝΟΥ ΟΡΦΑΝΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΩΝ 85 ΧΡΟΝΩΝ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥΟ




Σύλλογος Σκυριανών γιορτάζοντας τα 85 χρόνια "παρουσίας του" διοργάνωσε εκδήλωση στις 7 Νοεμβρίου 2007 στην Αθήνα.Παραθέτουμε την ομιλία του προέδρου του Συλλόγου μέσα απο την οποία σκιαγραφείται και η ιστορία του Συλλόγου: "Σήμερα ήρθαμε εδώ για να εορτάσουμε τα 85 χρόνια ζωής του Συλλόγου Σκυριανών και παράλληλα τα 31 χρόνια της δεύτερης περιόδου έκδοσης των ΣΚΥΡΙΑΝΩΝ ΝΕΩΝ.Του Συλλόγου και της Εφημερίδας που αφιέρωσαν την ύπαρξη και την πορεία τους στη Σκύρο και που έγραψαν τη δική τους ιστορία. Αυτή τους την ιστορία θα προσπαθήσουμε να παρουσιάσουμε στη σημερινή επετειακή μας ομιλία. ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΣΚΥΡΙΑΝΩΝ1922. Έτος συμφοράς για τον Ελληνισμό. Πληγές ανοιχτές από τις Εθνικές περιπέτειες. Η Σκύρος περνά μια ιδιαίτερα θλιβερή περίοδο. Θρηνεί ακόμα τα 1800 παιδιά της που πέθαναν στη γρίπη του 1918 και τα άλλα που έπεσαν στα πεδία των μαχών των απανωτών πολέμων. Φτώχια, μιζέρια, αρρώστιες όπως ο τύφος η φυματίωση και κυρίως η ελονοσία, μαστίζουν το νησί. Η κατάσταση επιτείνεται από τις κομματικές αντιθέσεις και αντιπαλότητες αλλά και από την έλλειψη εργατικών χεριών αφού οι νέοι εξακολουθούν να υπηρετούν στο στρατό.Στην Αθήνα ζουν κάπου 200 απόδημοι Σκυριανοί. Προοδεύουν και οπωσδήποτε βρίσκονται σε καλύτερη κατάσταση σε σχέση με τη Σκύρο , αλλά την πονούν και έχουν συνειδητοποιήσει ότι πρέπει με κάποιο τρόπο να βοηθήσουν τη γενέτειρά τους.Έτσι αποφασίζουν να ιδρύσουν ένα Σωματείο. Τελικά τα κατάφεραν και το Απρίλιο του 1922 ιδρύεται ο «Σύνδεσμος των εν Αθήναις και Πειραιεί Σκυρίων», με κύριο σκοπό :1). Να συνενώσει τα μέλη της Σκυριανής παροικίας της Αθήνας και του Πειραιά και να συντηρήσει την αγάπη τους και το ενδιαφέρον τους για το νησί τους.2). Να υποστηρίξει σε συνεργασία με τους τοπικούς παράγοντες του νησιού την οικονομική και πολιτιστική πρόοδο του. Και ακόμη να διαφυλάξει την πλούσια, μακρόχρονη και πολυσχιδή πολιτιστική παράδοση της Σκύρου. Οι σκοποί αυτοί μπόρεσαν να υλοποιηθούν :- Ο πρώτος, με την έκδοση από το επόμενο κι' όλας έτος 1923, της Εφημερίδας «ΣΚΥΡΟΣ» και άλλες εκδηλώσεις όπως ο ετήσιος χορός της Αποκριάς, η εορτή του Αϊ Γιώργη, εκδρομές κλπ, αλλά και τον καθορισμό ως χώρου συναντήσεως των Σκυριανών το καφενείο «ΕΥΒΟΙΑ», στην Ομόνοια. - Ο δεύτερος, με την εκπόνηση προγράμματος ανάπτυξης της Σκύρου, με κύριες κατευθύνσεις την οικονομική ανάπτυξη και την ανάδειξη του πολιτισμού της και τη διατήρηση των ηθών και εθίμων της. Ας δούμε όμως τους πρωτεργάτες της ιδρύσεως του Συνδέσμου Σκυρίων. Πρώτα ιδρυτικά μέλη, οι Ανδρέας Χαρ. Γιαλούρης, Αντώνης Κομνηνός, Μανώλης Μαυρίκης. Αργότερα θα προστεθούν οι Κώστας Φαλτάϊτς, Εμμ. Βαμβακερίδης, Μάρκος Μάρκου, Νίκος Αντωνιάδης, Ιωάννης Γιαλούρης, Γ. Καρκέλης κ.α. Με τους Κώστα Φαλτάϊτς και Εμμ. Βαμβακερίδη, να είναι η ψυχή του Συνδέσμου σ' όλη την πρώτη δεκαετία.Στην Εφημερίδα του Συνδέσμου, που εκδόθηκε το Μάρτιο του 1923 και συνεχίστηκε μέχρι το 1932, με πολλές δυσκολίες, κυρίως οικονομικές, αλλά και διακοπές, συνεργάσθηκαν οι Κώστας Φαλτάϊτς-δημοσιογράφος & λογοτέχνης, Εμμ. Βαμβακερίδης- δημοδιδάσκαλος, Μαν. Μαυρίκης -δικηγόρος, Ιωάννης Παπαγεωργίου-τηλεγραφητής, Κ. Μανιάτης. Ακόμη οι Νίκος Αντωνιάδης-στιχουργός & ευθυμογράφος και ο Νεοπτόλεμος (Βελισσάρης Αντωνάκης)- ποιητής-διηγηματογράφος.Σημειώνουμε ότι η Εφημερίδα «ΣΚΥΡΟΣ» της περιόδου 1923-1931 αποτελεί ένα σπουδαίο ντοκουμέντο για τη μελέτη των γεγονότων που διαδραματίστηκαν κατά τους χρόνους αυτούς στη Σκύρο.Με αυτές τις αρχές, τους προγραμματισμούς και τις επιδιώξεις, αλλά και τους αξιόλογους ανθρώπους που τον πλαισίωσαν, φυσικό ήταν ο Σύνδεσμος να επιτύχει κατά μεγάλο βαθμό στους σκοπούς του.Οι ίδιο οι πρωταγωνιστές αναφέρουν στο απολογισμό του έργου τους : « Η αγάπη προς το μικρό μας νησί και τους συμπατριώτες μας υπήρξε ο οδηγητής μας. Το έργο του Συνδέσμου Σκυρίων κατά τη δεύτερη περίοδο της εργασίας του υπήρξεν έντονο, ευρύ, πολύμορφον, περιλαβόν όλην σχεδόν την ζωήν της πατρίδος μας. Με την αγάπην την μη υπολογίζουσαν ούτε κόπους ούτε θυσίες και με την σύμπραξιν της Κοινότητος, την ειλικρινή και αδελφικήν, εφθάσαμεν εις το σημείον το σημερινόν. Να υπερηφανευώμεθα για το νησί μας, να το καμαρώνωμεν». Πράγματι στα χρόνια που ακολούθησαν έγιναν στο νησί, με την αποφασιστική παρέμβαση και συμπαράσταση του Συνδέσμου, πάρα πολλά.Η Σκύρος άρχισε να αλλάζει όψη. Έγιναν σοβαρά έργα υποδομής, όπως ο δρόμος Λιναριάς-Σκύρου και Σκύρου-Τρεις Μπούκες και η εμφάνιση του πρώτου αυτοκινήτου. Η πύκνωση της συγκοινωνίας με την Κύμη και η δρομολόγηση βαποριού από τον Πειραιά χωρητικότητας 200 τόνων ( υπ ‘όψη ότι ή χωρητικότητα του τωρινού πλοίου μας ΑΧΙΛΛΕΑΣ, είναι 2278 τόνοι). Η τηλεφωνική σύνδεση με Αθήνα και Χαλκίδα. Την εξασφάλιση ποσού 150,000 δρχ. για κατασκευή νέου Σχολείου , το Γυμναστήριο και τη λειτουργία Ημιγυμνασίου. Προστασία και εκμετάλλευση του δάσους. Ανάπτυξη του τουριστικού ρεύματος προς Σκύρο. Οργάνωση Μουσείου, Ιστορικού Αρχείου και προσπάθεια για διενέργεια αρχαιολογικών ερευνών. Διοργάνωση Σχολικών και ναυτικών αγώνων. Σύσταση μονομελούς Πλημμελειοδικείου που απάλλαξε τους Σκυριανούς από το βραχνά της Χαλκίδας. Μνημείου και διοργάνωση εορτών για τον Μπρούκ. Ιδιαίτερη μέριμνα δόθηκε στον τομέα της υγείας των κατοίκων με την καταπολέμηση των ελεονοσογόνων εστιών. Ακόμη πρωτοστάτησε στη δημιουργία μιας Πανευβοϊκής Ενώσεως.Στη δεύτερη δεκαετία του μεσοπολέμου συνεχίστηκε ο ρυθμός προόδου στο νησί. Στο τέλος του 1935 θα συσταθεί νέο Καταστατικό με το οποίο ο Σύνδεσμος μετονομάσθηκε σε «ΦΙΛΟΠΡΟΟΔΟ ΕΝΩΣΗ ΣΚΥΡΙΩΝ.Οι δραστηριότητες της όμως διακόπηκαν με τον Ελληνο-ιταλικό πόλεμο, την Κατοχή και τα τραγικά γεγονότα της περιόδου 1944 -1949. Δύσκολα χρόνια που σταμάτησαν κάθε πρόοδο, χωρίς να αφήσει ανεπηρέαστη και την Ένωση Σκυρίων, που έπεσε σε πλήρη αδράνεια.Θα ξαναζωντανέψει όμως τη δεκαετία του 1950. Είναι μια ιδιαίτερα ευνοϊκή περίοδος για το Σύλλογο. Η Σκυριανή παροικία θα μεγαλώσει και θα αναπτυχθεί ακόμη περισσότερο τη δεκαετία του 1960. Πολλοί Σκυριανοί, κυρίως νέοι, θα αναζητήσουν μια καλύτερη ζωή εκτός Σκύρου. Θα σπουδάσουν, θα γίνουν αξιόλογοι επιστήμονες, θα καταλάβουν σημαντικές θέσεις στο Δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα, θα εργασθούν ως ελεύθεροι επαγγελματίες. Τα μέλη του Συλλόγου θα πληθήνουν. Στις αρχές του 1973 τροποποιείται το Καταστατικό του 1935 και μετονομάζεται σε ΣΥΛΛΟΓΟ ΣΚΥΡΙΑΝΩΝ. Από εδώ κι' εμπρός Σύλλογος με νέα κυρίως παιδιά στη διοίκησή του και με το αγκάλιασμα και τη συνδρομή της παροικίας, θα αποκτήσει ξανά τη δυναμικότητά του, την ορμή, τη δίψα, αλλά και τις προϋποθέσεις για απόδοση δημιουργικού έργου.Οργανώνεται και λειτουργεί σε νέες βάσεις. Αποκτά ιδιόκτητα Γραφεία σε χώρο των οποίων εγκαθιστά υποδειγματικό, πλήρως εξοπλισμένο, παραδοσιακό Σκυριανό Σπίτι, που λειτουργεί ως Μουσείο. Συγκροτεί Βιβλιοθήκη εμπλουτισμένη με βιβλία και έντυπα που σχετίζονται με τη Σκύρο και το Αιγαίο ως και συγγραφέων σκυριανής καταγωγής. Επίσης μια μικρή πινακοθήκη με έργα Σκυριανών καλλιτεχνών - Πέσκε, Ν. Αλεξίου, Α. Κυνδίνη, Δ. Σαρρή, Γ. Λάμπρου, Αμ. Νικολάου, Θ. Χρήστου κ.α.. Εκδίδει βιβλία με περιεχόμενο την ιστορία, τον πολιτισμό, τα ήθη και έθιμα της Σκύρου. Κυκλοφορεί δίσκους και κασέτες με παραδοσιακά Σκυριανά τραγούδια που τα αποδίδουν συμπατριώτες μας- γυναίκες και άνδρες. Στην προσπάθεια του για τη διάσωση των αυθεντικών Σκυριανών τραγουδιών και σκοπών (χαβάδων), όπως ακριβώς περιέχονται στο βιβλίο του Κ. Ψάχου του 1911, μεριμνά για την απόδοσή τους από τον ιδιαίτερα καλλίφωνο και βαθύ γνώστη της βυζαντινής μουσικής συμπατριώτη μας αείμνηστο Τάκο Παπασταμάτη Φτούλη, την καταγραφή τους σε επαγγελματικό στούντιο και την κυκλοφορία τους σε κασέτα που τη συνόδευε ερμηνευτικό φυλλάδιο. Εκμεταλλεύεται τη νέα τεχνολογία και εγκαθιστά σύστημα Ηλεκτρονικού Υπολογιστή, αποφεύγοντας έτσι τις χρονοβόρες χειρόγραφες καταγραφές των Αρχείων του. Αναπτύσσει κάθε διαθέσιμη μορφή επικοινωνίας με τα μέλη και τους φίλους της Σκύρου, με την οργάνωση εκδρομών και διαφόρων εκδηλώσεων, όπως η κοπή της Βασιλόπιτας, ο αποκριάτικος Σκυριανός χορός, ο εορτασμός του Προστάτη του νησιού μας Αϊ Γιώργη με το παραδοσιακό πανηγύρι που ακολουθεί, το σπέρισμα, τη βράβευση των παιδιών Σκυριανής καταγωγής που εισέρχονται σε ΑΕΙ-ΤΕΙ. Ακόμη, εκδηλώσεις προς τιμήν συμπατριωτών μας ή και άλλων προσώπων, που με το έργο τους συνέβαλλαν στην προβολή της ιστορίας και του πολιτισμού της Σκύρου, ή προσέφεραν σημαντικές υπηρεσίες προς τη Σκύρο, το Σύλλογο ή τα ΣΚΥΡΙΑΝΑ ΝΕΑ. Παράλληλα ο Σύλλογος συμμετέχει σε εκδηλώσεις διαφόρων πολιτιστικών φορέων, που σκοπό έχουν την προβολή του πολιτισμού της Σκύρου.Οι παραπάνω εκδηλώσεις μπορεί βέβαια κατά βάση να γίνονται στην έδρα του Συλλόγου, στη Αθήνα, αλλά ουδέποτε ο Σύλλογος λησμόνησε, τη Σκύρο, τους κατοίκους της και τα προβλήματά τους, αλλά και τους εκτός Ελλάδος συμπατριώτες μας. Γι΄ αυτό και κάθε καλοκαίρι οργανώνονται στο νησί ειδικές εκδηλώσεις, κυρίως με ομιλίες με σκοπό την προβολή της διαχρονικής ιστορίας και του πολιτισμού της Σκύρου αλλά και την ανάδειξη των προβλημάτων της.Προσπαθήσαμε, μέσα στον περιορισμένο χρόνο αυτής της ομιλίας, να παρουσιάσουμε την 85/χρονη ιστορία του Συλλόγου μας. Του Συλλόγου που ιδρύθηκε με σκοπό να σφίξει στην αγκαλιά του τα απόδημα παιδιά της Σκύρου και να βοηθήσει όσο μπορεί τη Σκύρο και όσους μένουν στο νησί. Το κατά πόσον αυτός ο σκοπός ευοδώθηκε ή όχι, φαίνεται μέσα από τη δημιουργική πορεία των 85 χρόνων του. Από την δική μας σκοπιά, θεωρούμε ότι τα οράματα των πρωτεργατών της δημιουργίας του «Συνδέσμου Σκυρίων» δεν πήγαν χαμένα. Τα ξενιτεμένα παιδιά της Σκύρου είχαν την όρεξη, την τόλμη, την ικανότητα, να τα κάνουν πραγματικότητα. Πάρα πολλοί Σκυριανοί επώνυμοι και ανώνυμοι, είτε ανήκαν στη Διοίκηση του Συλλόγου είτε όχι, προσέφεραν πολλά και μόχθησαν γι΄αυτό το σκοπό.Σήμερα ήρθαμε εδώ για να θυμηθούμε και να τιμήσουμε και όλους αυτούς- γνωστούς και αγνώστους- που κατά καιρούς συνέβαλλαν σ' αυτή την προσπάθεια και για το έργο που επιτέλεσαν . Είναι πάρα πολλοί και εκ των πραγμάτων αδύνατο να μνημονευθούν τα ονόματά τους. Επιβάλλεται όμως να αναφερθούν τα ονόματα αυτών που διετέλεσαν κατά χρονολογική σειρά πρόεδροι και συγκεκριμένα : Του Συνδέσμου Σκυρίων, από το 1922 μέχρι το 1938 : Μανώλης Ι. Μαυρίκης, Κώστας Φαλτάϊτς, Λεωνίδας Μαρουδής, Ευάγγελος Πανέτσος, Ιωάννης Μαρουδής.Του Συλλόγου Σκυριανών, από το 1950 μέχρι σήμερα : Γεώργιος Α. Κανάς, Ζαχαρίας Αντωνιάδης, Ξενοφών Αντωνιάδης, Κων/νος Βεναρδής, Γεώργιος Αντωνιάδης, Χρήστος Γιακουμόπουλος, Δημήτριος Γιαλόφτης, Χρήστος Φεργάδης, Ναπολέων Ξανθούλης, Γεώργιος Γιακουμόπουλος, Θεόφιλος Γιακουμόπουλος, Κομνηνός Παπαλιμναίος, Καρτάλης Βαρσάμος, Νίκος Συβίτος, Γιάννης Δ. Φεργάδης (επί 16 χρόνια) και ο σημερινός Τζάνος Ορφανός. Η σημερινή Διοίκηση του «Συλλόγου Σκυριανών», όπως ονομάζεται μετά το 1973, ακολουθώντας το παράδειγμα των προκατόχων της και συνεχίζοντας το έργο τους, είναι και θα είναι πάντοτε κοντά σε όλους. Απλώς ζητά κατανόηση, συμπαράσταση, ηθική υποστήριξη σε κάθε προσπάθειά και το κυριότερο συμμετοχή στις εκδηλώσεις.Ο Σύλλογος για να επιβιώσει θέλει όλους τους Σκυριανούς κοντά του και ιδιαίτερα τα νέα παιδιά. Και ακόμη οικονομική υποστήριξη που κατά βάση προέρχεται από τις συνδρομές των μελών του ή και τις κατά καιρούς δωρεές συμπατριωτών μας. Ήδη με την πρόσφατη τροποποίηση του Καταστατικού, ως τακτικά μέλη του Συλλόγου μπορούν να εγγραφούν ενήλικες Σκυριανής καταγωγής, ανεξάρτητα του τόπου διαμονής τους και όχι μόνον αυτοί που διαμένουν στην Αθήνα και στον Πειραιά ή ευρύτερα στο Λεκανοπέδιο της Αττικής. Από τον περασμένο χρόνο η προσπάθεια του Συλλόγου έχει επικεντρωθεί στην απόκτηση νέων Γραφείων σε θέση που να παρέχει ευκολία προσπέλασης σε όλους ανεξάρτητα από την ηλικία τους. Οι λόγοι είναι γνωστοί. Πολλοί έχουν την επιθυμία να παραβρεθούν στις εκδηλώσεις του Συλλόγου που γίνονται στα Γραφεία του, αλλά η έλλειψη συγκοινωνίας, η ανυπαρξία χώρου στάθμευσης αυτοκινήτων και κυρίως η ανηφόρα, είναι αποτρεπτική παράγοντες. Οι παλαιότεροι θα θυμούνται ότι την περίοδο που τα Γραφεία του Συλλόγου στεγάζονταν σε χαμηλότερη και πιο κεντρική θέση, αποτελούσαν «στέκι» και τόπο συναντήσεως των Σκυριανών. Ας προσπαθήσουμε λοιπόν, ώστε με τη βοήθεια όλων μας, να γίνουν και πάλι τα Γραφεία μας όπως παλαιότερα δηλαδή χώρος που όλοι οι Σκυριανοί να τον θεωρούν σαν σπίτι τους. Μπορούμε και σιγά, σιγά να τα καταφέρουμε.Επίσης προγραμματίζεται η έκδοση, με μέριμνα του Συλλόγου του μνημειώδους συγγραφικού έργου του αείμνηστου δασκάλου Εμμανουήλ Βαμβακερίδη, που φέτος τιμήσαμε στη Σκύρο, μέσα από τις σελίδες του οποίου παρουσιάζεται η όλη ζωή των κατοίκων του νησιού. Ήθη, έθιμα, εργασίες, συνήθειες, σκυριανό γλωσσάριο κλπ. Προσπαθήσαμε, μέσα στον περιορισμένο χρόνο αυτής της ομιλίας, να παρουσιάσουμε το πολυσχιδές έργο του Συλλόγου μέσα από την πολύχρονη ιστορία του. Την ιστορία του Συλλόγου μας που σε γενικές γραμμές συνταυτίζεται με την ιστορία της Σκύρου και που υπάρχει σε σκόρπια φύλλα. Μήπως έχει ωριμάσει πλέον ο καιρός που πρέπει να ασχοληθούμε σοβαρό με τη συγγραφή της;;Να το έναυσμα για μας βοηθήσουν όλοι όσοι έχουν στοιχεία, εμπειρίες ή αναμνήσεις από τη θητεία ή τις επαφές τους με το Σύλλογο παλαιότερα, αλλά και πρόσφατα. Τα περιμένουμε". Τζάνος ΟρφανόςΠρόεδρος Συλλόγου Σκυριανών